Sarah's belevenissen

De kerstdagen zijn net voorbij. Met een grote glimlach naar haar grote broer wenst Sarah iedereen ook een gelukkig 2018! 1e Kerstdag heeft Sarah doorgebracht bij opa en oma. Het was voor haar de tweede keer dat ze daar gelogeerd had. Noah blijft daar nog een kleine week langer logeren, maar Sarah ging met papa en mama tweede kerstdag weer naar huis. Best vreemd, een paar dagen zonder het geknuffel en de spelletjes van haar broer. Wel blijft Sarah een hele vrolijke meid. Ze lacht altijd als je naar haar kijkt. Ze maakt de afgelopen dagen veel meer geluidjes, ook echte hoge tonen zoals een meisje. Op de grond rolt ze ook sneller om en probeert ze alles om haar heen te pakken. Het leukste is een klein lampje voor haar dat ze wil pakken . Toch lukt het nog niet om vooruit te kruipen of schuiven. Komt nog wel. De afgelopen zeven maanden zijn ook heel snel gegaan. In 2018 gaat ze kruipen en als ze haar best doet, ook nog een stukje lopen!

Omdat mama uit Indonesie komt, mocht Sarah 11 december een gratis BCG-vaccinatie halen bij de GGD. Dat geeft bescherming tegen tuberculose (TBC). Het was code rood in Nederland, want er lag al sneeuw en er zou nog een sneeuwstorm komen. Ga niet weg als het niet hoeft, was het nieuws. Nou ja, we hebben de sneeuw getrotseerd hoor, voor Sarah. We waren gelijk aan de beurt. Papa moest Sarah uit voorzorg in de houdgreep vasthouden als de mevrouw van de GGD de prik zou geven. Niet nodig, Sarah gaf geen enkele kik! Wat een stoere meid. We konden weer snel door de sneeuwstorm terug naar huis. Tegenwoordig drinkt Sarah ook minder melk uit de borst. Na 5-7 minuten heeft ze er genoeg van. Dan kan mama overgaan op papje, melkflesje of wat anders. Tja, wat zou dat zijn? Voelt ze zich groter? Drinkt ze sneller? De vastere maaltijden gaan er ook snel in. Binnen 10-15 minuten eet ze zo een kommetje met rijst, stukjes kip en groenten op. Ook kan ze zo een half broodje opeten. Opvallend is dat Sarah de

Dat was best koud, met je vingers in de sneeuw! Toen 's ochtends de eerste sneeuwbui voor Sarah langskwam, lag ze nog in haar roze slaapzak, net klaar voor de wasbeurt. Mama liet haar uit het raam even voelen. Brrr. Later op de dag lag er al een behoorlijke laagje sneeuw buiten. Er was een paar uur lang sneeuw gevallen. We zijn maar even met Sarah buiten geweest, want het was voor Sarah te koud en nat om een stuk te wandelen in de kinderwagen. Maar even je vinger in de sneeuw hoort erbij. Binnen ligt Sarah nu regelmatig op het vloerkleed in de woonkamer. Kan ze lekker oefenen op haar buik. Ze strekt zich soms helemaal uit en schudt haar benen om een knuffel voor haar te pakken. Kruipen lukt nog niet, maar de bewegingen zijn er. Omrollen lukt nu soms wel. Van buik naar rug en andersom. Dan ziet de wereld er plotseling heel anders uit.

Haar schoentje heeft ze niet gezet. Dat doet Sarah de volgende jaren wel weer. Wel heeft ze zondag nog wat cadeautjes van Sinterklaas gehad. Zoals een mooie pop, een knuffelkonijn, nieuwe rompertjes en ook leuke stapelbekers. Het cadeaupapier vond ze ook leuk. Het konijn neemt ze nu elke avond mee naar bed. Net als haar broer sabbelt ze aan de oren. Sinds een aantal dagen wil Sarah wel minder goed aan de borst drinken. Heeft ze geen zin in. Misschien vindt ze zichzelf na een half jaar al te groot daarvoor. Ze krijgt de melk dan via papje of fles naar binnen. Stukje lastiger voor mama. Wel eet ze goed en snel. De maaltijd is vaak rond 10 minuten op. Ze kauwt met haar gebitje zonder tanden ook al goed. De mangopartjes gingen gisteren bijvoorbeeld heel snel naar binnen. En vandaag at ze zelfs voor het eerst een stukje brood met geraspte kaas en met eisalade.

Ja hoor, Sarah is alweer een halfjaar op deze wereld. Lijkt niet zo heel lang, maar een kleine baby wordt dan al snel een flinke baby. Zo ook Sarah, ze is Hollands glorie met een Indonesische voorliefde voor eten. Nu ze een half jaar is mag ze ook met de pot mee-eten. Dat betekent meestal grofgeprakte rijst met wat groenten en ei of kip om het niet te zwaar te maken. Want we moeten de warme maaltijden langzaam opbouwen. Zo tussendoor eet ze nu ook makkelijk een stukje brood mee. En fruit, zoals bananen met aardbei of mango. Hap slik weg. Op het consultatiebureau woog Sarah 7,8 kilo en was ze 66 cm lang. Een dieet is nog niet nodig. Dat komt goed uit, want de Sint en de Kerst komen er zo aan. Afgelopen zaterdag heeft Sarah voor het eerst de Sint verwelkomd toen hij 's ochtends met de boot aankwam. Met haar pietenmuts op en door mama zelfgemaakte tutu aan trok Sarah natuurlijk wel de aandacht van wat Pieten. Zij vond het allemaal wel goed. 's Middags konden we op papa's werk

Nee, snoepjes eten lukt nog niet. En met de lampion langs de deuren ook niet. Dat doet Noah wel. Maar Sarah heeft wel gekeken naar de kinderen die aan de deur komen zingen met een lampion. Dat was heel interessant. Lampjes vindt ze altijd mooi. Qua eten houdt Sarah het nu bij een puur groentehapje en een gezonde fruithap, soms dikker gemaakt met rijstbloem. Dat neemt ze dan voor de melkvoeding. Dat vult goed. Afgelopen vrijdag was mama ook jarig. Met zijn vieren hebben we gezongen. Sarah doet nu meer de geluiden, stemmen en het lachen na. Als je lacht, probeert ze soms terug te lachen. Een beetje gemaakt, maar wel grappig. Dat werkt ook als je kucht. Ze is zich nu wat bewuster van de dingen om haar heen. Ook haar handen bestudeert ze soms aandachtig.

Sarah heeft ruim 5 maanden in de woonkamer geslapen. Heerlijk, op een matras in de box. Handig dichtbij, voor papa en mama, als er wat is. En de eerste paar maanden nog voor de voeding 's nachts. Dan hoeven papa en mama niet de trap op naar boven. Maar nu kunnen we eigenlijk wel zeggen dat er geen reden meer is om Sarah ook 's nachts beneden te laten. Ze slaapt toch lekker door, nog zonder uitzondering. Dus zaterdag is Sarah's matras naar boven verplaatst. Naar haar eigen nieuwe slaapkamer, in het ledikant. In de slaapzak heeft ze er heerlijk geslapen. Zondagochtend kwamen we haar met zijn drieen om 900 uur wakker maken. Het zonnetje scheen al naar haar bedje. Noah vond het ook leuk, zijn kleine zusje in zijn oude slaapkamer onder zijn nieuwe slaapkamer. En voor Sarah maakt het nog niet veel uit. De knuffels in bed kent ze al en na haar laatste melkbeurt slaapt ze toch als een roos.

Dit was alweer Sarahs tweede verjaardag. Nee, niet van haarzelf...na Noahs verjaardag deze zomer is het nu herfst, dus tijd voor papa's verjaardag. Dus het tweede feestje. Het maakt Sarah niet veel uit. Zolang mama er maar is om melk te geven, vindt zij het prima. Nog geen gebak voor haar. En melk, daar drinkt ze genoeg van. Ook niet zoveel dat er ze er een kater van krijgt hoor. Nee, ze geeft keurig aan zodra ze er genoeg van heeft, dan wendt ze haar hoofd af. Haar toet zit dan meestal vol en als een poesje likt ze haar lippen schoon. En wie krijgt nu de meeste aandacht op papa's verjaardag? Precies, deze kleine dame, heel terecht. Want binnen jaar groeit en verandert zij het snelste. En papa niet. Sarahs 1e aanwezigheid was dan ook het mooiste cadeau voor papa.

Sarah is voor het eerst op vakantie geweest. In de herfstsfeer. Met zijn vieren zijn we op pad geweest naar Lirstal, Duitsland, waar we een vakantiehuisje hadden. Noah en Sarah waren een mooi stelletje samen op de achterbank van de auto. Lekker lachen naar elkaar. Zoet hoor. De eerste avond hadden we Sarah bij Noah op het tweepersoonsbed gelegd. Ze hielden elkaar echter zo in de gaten dat slapen niet lukte. Dus Sarah mocht over naar de reiswieg. En zodra beiden sliepen, verplaatsten we de reiswieg naar Noahs kamer. Dan ging het goed. De vakantie was natuurlijk wel wat aangepast op Sarah. 's Ochtends en 's avonds een borstvoeding thuis en ook op de dag, ergens onderweg, mocht mama een voeding aan Sarah geven onder een sjaal. Het rijstepapje maakte ze dan ook onderweg. Met de kinderwagen, luiertas en proviand brachten we Sarah toch overal heen. Naar Cochem, bij de Moezel, bij de rodelbaan in Daun (nee de afdaling liet ze over aan Noah), naar het (slapende) vulkaanmeer in Ulmen en

Nee, dit is geen bloederige Halloween-foto. Dit is een lekkere bietjes-maaltijd. Maar die eet Sarah nu even niet meer. Sinds vorige week zijn we van de groenten overgeschakeld op wat makkelijker verteerbaar eten. Dat vinden haar darmpjes en billetjes nog wat lekkerder. Dus naast de melkbeurt krijgt Sarah nu regelmatig lekkere rijstepap. Dan krijgt ze toch langer een vol gevoel. En na een maaltijd gaat ze vaak lekker slapen. Heerlijk, overdag op bed bij papa en mama, met nog een melkerige mond en volle buik. Of ze knapt nog een uiltje in haar eigen bedje/box in de woonkamer. Het is toch wel praktisch om Sarah nog even beneden te laten slapen. Hoewel Sarah overdag ook best wel eens een slaapje wil overslaan, gaat ze tegenwoordig 's avonds meestal rond 2100 of 2130u onder de wol. Zonder uitzondering slaapt ze dan de hele nacht door en wordt ze 's ochtends rond 800u (en in het weekend later) wakker. Daarbij geen gehuil, nee hoor, ze kijkt wat het in rond, naar haar knuffels en sabb

Sarah heeft de smaak te pakken. Tussen de melkvoeding door eet ze lekker van de groenten- en fruitvezels. Zo ook deze week met courgette. Nou ja, dat was even wennen, want die smaak is nog best bitter. De keer daarop ging het alweer makkelijker. De peer ging natuurlijk ook makkelijk. Ze eet best snel, binnen een kwartiertje zit het erin. En tja, de biet? Dat was natuurlijk ook vreemd, maar ging ook goed. Ze zag er wel uit als een halloween-monstertje. Als ze bij het raam zit kijkt ze ook heel gebiologeerd naar de waaiende bladeren in de boom. Als een wonder. Doet ze ook als ze met mama naar buiten gaat. En Noah houdt ze natuurlijk ook goed in de gaten. Hoe die lief praat, raar doet en maakt niet uit wat. Als beloning krijgen we dan altijd een lieve glimlach van Sarah terug. Vaak met een verlegen blik de andere kant op, met vingers in de mond. Veel geluiden maken doet Sarah nog niet. Het is meestal een heel rustig en tevreden kind. Behalve zo tegen etenstijd aan, dan gaan de handen druk

Sarah drinkt heel goed en heeft regelmatig trek. Het consultatiebureau had aan mama verteld dat Sarah dan ook best mag beginnen met een groenten- of fruithapje. Dat is best vroeg. Maar ja, we gaan gewoon proberen. Zaterdag had mama een lekker wortelprakje gemaakt voor Sarah. Nou, de eerste hapjes gingen er wat onwennig in bij Sarah. Dat is anders! Hapje erin, half hapje er weer uit. Maar Sarah deed het prima en at toch bij elkaar zo'n drie theelepels. En vandaag ging het alweer een stuk sneller met de wortel. Ze leek het zelfs lekker te vinden. Vanavond heeft ze ook een stukje banaan van mama gehad. Met dit soort dingen blijft je maag toch wat langer gevuld. Zondag zijn we ook op bezoek geweest bij opa en oma, die in een vakantiehuisje in Kootwijk waren. Voor Sarah was dat langste reis tot nu toe. Ging prima. In Kootwijk was het lekker weer, dus we hebben lekker gewandeld. Van hobbelige bospaden wordt Sarah slaperig.

Sarah doet regelmatig gymen met mama. Armen strekken, sit-ups om de buik- en nekspieren te trainen, benen omhoog om de dwarse windjes vrij spel te geven enzo. Sarah vindt het lekker. Ze lacht er namelijk breed bij. Op het consultatiebureau vandaag vonden ze dat Sarah inderdaad sterk was. Wow! Sterke dame hoor! Ze was ook weer een beetje gegroeid; nu 6,84 kilo en 61 cm met een beetje kromme benen. Prima voor 4 maanden jong. Met Sarahs grote trek zou het volgens mevrouw ook niet erg zijn als Sarah de komende tijd wat gaat oefenen met een paar lepeltjes gepureerde groenten of fruit. Dat zal best even wennen zijn. Verder is Sarah deze week ook aangemeld voor de basisschool. Je moet er hier vroeg bij zijn, zei de directeur, want de lijst is snel vol. Ze gaat er al regelmatig heen, in de kinderwagen. Om grote broer Noah met mama op te halen of om even te wachten op het schoolplein tot Noah klaar is met spelen. Ook is Sarah nog even naar de huisarts geweest voor een droog vlekje onder haar ka

Tjonge, Sarah eet haar vingers soms bijna op. Zouden het tanden zijn die al doorbreken? Of misschien gewoon een zuigbehoefte? In ieder geval sabbelt ze flink aan haar handjes en vingers. Ze slaapt er ook goed bij. Afgelopen week had ze zelfs een keer van 13 tot 19 uur geslapen (dus een melkbeurt overgeslagen) en die avond van 22 uur tot 9 uur in de ochtend. Drinken gaat nog steeds prima aan de borst bij mama en nog wat flesjes bijvoeding. Bij elkaar slokt ze waarschijnlijk iets meer dan 200 ml per beurt op, vijf keer per dag. Plus nog een paar vingers dus. Verder kijkt Sarah al heel goed rond. Ook andere mensen die Sarah niet dagelijk zien, vinden haar alert. Ze volgt alles om haar heen. Superinteressant natuurlijk. Ook de motoriek gaat vooruit. Ze grijpt de beestjes in haar ronddraaiend mobiel in de box al goed vast. Om ze vervolgens (bijna) op te eten.

Of Sarah het bewust zei, weet papa nog niet zeker. Maar er zijn meerdere getuigen die beweren dat Sarah een paar keer 'Mama' heeft gezegd. Om je gevoel van eenzaamheid te verminderen (want wie begrijpt je nu werkelijk?), een verlangen naar troostende woorden, warme hand, knuffel of gewoon voor een simpele slok melk om je buik te vullen, als baby heb je je mama nodig. Geen twijfel mogelijk. Maar of die 'mama' er weloverwogen uitkwam of een toevallige lipoefening was, weet papa nog niet. Natuurlijk was mama wel heel blij. En terecht. Zo is papa heel blij dat Sarah al naar papa's gezicht gaat grijpen met haar handjes. En altijd heel gul lacht als papa haar even aanspreekt. Sarah weet haar charmes goed te gebruiken. Ze doet ook regelmatig mee met het voetbalspelletje van Noah en papa. Samen gaan we dan naar het schoolplein, papa zet Sarah's kinderwagen in de hoek en gaat samen met Noah een balletje trappen. Sarah overdenkt dan haar dag, kijkt naar de bomen, rondvli

De laatste dag van de schoolvakantie wilde we nog naar de dierentuin. Nee, Sarah merkt nog weinig van vakantie. Die was meer voor Noah bedoeld. Ook heeft Sarah vrij weinig van de dierentuin meegekregen. De reiswieg was mee op de kinderwagen en daar heeft Sarah heerlijk in geslapen. De ijsberen, haaien, stokstaartjes, giraffen, olifanten, leeuwen, tijgers en piranha's zijn aan haar voorbij gegaan. Ze is even wakker geweest voor een voedingsbeurt aan de borst, vlak na de Amazone-biotoop met vlinders en enge vissen. En 's middags een flesje, voordat we de hyena's bezochten. Tussendoor hebben we Sarah niet gehoord. Het was ook mooi weer. Papa heeft deze dagen ook wat vaker vrij van werk, dus die was vrijdag de 18e ook met Sarah naar het consultatiebureau geweest. Sarah was dus voor haar 3-maanden controlebeurt. Ze was precies 60 cm en 6,25 kilo. Gemiddelde lengte, bovengemiddeld gewicht. Het is inderdaad een lekker stevige dame, dat horen we ook van mensen die even in de kinder

Sarah fitnest regelmatig; de buik, billen en benen (3 b's) worden rondgedraaid, bewogen en gekromd om de spieren te oefenen en alles strak te houden. Dat houdt ook in dat Sarah een paar keer dag op haar buikje wordt gelegd. Ze moet dan haar hoofdje optillen , rondkijken en zodoende haar nek- en rugspieren trainen. Dat is best moeilijk met zo'n groot hoofd. Gelukkig zitten er vlezige wangen op die als airbag dienen. Inmiddels gaat het best goed. Ze kan al zeker een minut haar hoofdje optillen. Sarah is de laatste tijd ook lekker aan het sabbelen. Ze heeft nog geen tandjes, maar het zou zomaar kunnen dat die onderweg zijn. Ze stopt haar handjes en vingers in haar mond en sabbelt erop alsof het haar laatste kans op wat lekkers is. Terwijl ze echt wel meeer dan genoeg moedermelk van mama krijgt. Ze is een behoorlijke kwijlbabbel. In het kader van sportieve acties heeft Sarah ook al (bijna) gezwommen. We waren de laatste dag van Noah's vakantie naar het zwembad. Sarah had haar b

Vanaf de eerste week van juli ging het eigenlijk al prima; Sarah kon zo nu en dan zelfs een nachtje doorhalen zonder tussentijdse voeding. Wel zo lekker voor papa en mama. Sarah slaapt dan van 's avonds 23 uur tot ongeveer 7 of 8 uur 's ochtends door. Sommige nachten werd ze nog wel wakker om 4 of 5 uur 's ochtends, maar dat werden steeds vaker uitzonderingen. Inmiddels zijn we in augustus en is het al wel normaal dat ze 's avonds lekker veel melk drinkt zodat ze een 'buffertje' heeft, zo rond 22 of 23 uur haar oogjes dicht gaan en dat ze wakker wordt als Noah en papa 's ochtends komen ontbijten of daar al mee klaar zijn. Dat is wel een luxe hoor, een baby die al met twee maanden een nachtje doorhaalt. Het is een lekker slaapkopje.

Noah heeft een weekje gelogeerd bij opa en oma, want het was vakantie. Sarah heeft haar grote broer vast ook wel gemist. Vrijdag zijn we hem weer gaan ophalen. Dat was voor Sarah ook bijzonder, ze was nog nooit met de auto zo ver geweest. En het was de eerste keer dat ze ook zelf uit logeren was naar opa en oma. Want we bleven een nachtje daar. Sarah heeft lekker geslapen in het oude ledikant, bij papa en mama op de kamer onder de schapendeken. De regenbuien op het dak deden haar niks, ze sliep lekker door. Ze was vast blij om haar grote broer weer te zien.

Sarah volgde je al goed. Of nu naar links of rechts ging, ze houdt je in de gaten. Zo hoort het ook. Steeds vaker reageert ze ook op wat je doet. Bij een glimlach, lacht ze terug. En als ze 's morgens opgehaald wordt uit bed omdat ze dorst heeft, zie je naast het enthousiast bewegen van haar armpjes ook een grote lach op haar toet. Lief hoor. Haar hoofdje houdt ze ook steeds beter in balans, als je haar rechtop houdt. Ze kijkt wat rond, met name naar de lichtjes en schaduwen op de muur, de bewegende mensen of bomen buiten. Natuurlijk houdt ze dat nog niet lang vol, want na een tijdje rechtop met haar hoofd, valt die weer om op je schouder. Het is best zwaar, zo'n hoofd. Je moet ook zoveel verwerken.

Dat is best handig, als papa of mama bezig is met koken en je kunt er gewoon bij zitten. Sarah vindt zichzelf af en toe zielig als ze even alleen in de box moet liggen en vraagt dan wat aandacht. Daarom hebben we dit weekend de wipstoel weer uit de doos naar beneden gehaald. Toen Noah baby was, vond hij de eerste keer in de wipstoel wel spannend. Hij keek toen angstig om zich heen. Maar Sarah niet hoor. Alsof ze het al gewend was. Het wipperdewippen bevalt haar goed.

De tijd gaat snel. 11 Juli mocht Sarah alweer voor de 2e keer naar het consultatiebureau. Noah was mee, want die had een vrije dag. En ook best handig, want dan kon hij Sarah troosten na de inenting. Sarah heeft de vaccinaties DKTP-Hib, Hepatitis B en Pneumokokken gehad. Oftewel in beide benen een dikke prik. Nu kunnen die benen wel wat hebben, maar zo'n prik is niet leuk. Het was dus goed dat Noah mee was om de dikke tranen weg te knuffelen. Ook was Sarah weer opgemeten. Ze was nu 5120 gram en 55,5 cm lang. Oftewel lengte gemiddeld, gewicht bovengemiddeld. Het vlekje op haar achterhoofd bleek toch geen aardbeienvlekje te zijn. Wat het wel is, wisten ze niet, maar het lijkt onschuldig. De twee dagen na de prik had Sarah lichte verhoging, maar geen noemenswaardig probleem.

Grote broer Noah was 30 juni jarig. Alweer 7 jaar is hij geworden. Dat leeftijdsverschil zal Sarah niet meer inhalen. Wat ze nog wel kan inhalen, is het in sneltempo flesdrinken. Ze kan in sneltreinvaart een flesje leegzuigen. Dat gebakje komt later wel. Verder is Sarah op 9 juli voor het eerst in de kinderwagen met papa naar buiten geweest. Noah heeft op het schoolplein gecrost met zijn nieuwe radiografisch bestuurbare auto, Sarah lag vanuit de kinderwagen (zie filmpje 1 , 2 ) te kijken naar de heen-en-weer waaiende bladeren in de hoge bomen. Best nieuw, zo'n windje en zonnestralen in je gezicht.

De 21e was het dan zover...Ook papa moest na een maandje kraamverlof weer met zijn werk beginnen. Nou ja, werk...eerst beschuit met muisjes natuurlijk. Of Sarah papa ook heeft gemist, dat weten we niet. Maar voor de rest gaat het nog steeds geweldig. Sarah wordt nog meestal 1 keer in de nacht, meestal rond 500 uur wakker voor een voeding. Mama houdt de voedingen en het kolven ook nog vol. De 23e is Sarah voor de eerste officiële afspraak naar het consultatiebureau geweest. Ja, ze was er inmiddels wel twee keer eerder geweest, voor de gehoortest en voor een klein blauw (aardbeien?)vlekje op haar achterhoofd, maar dit was de eerste meting. Sarah woog 4510 gram en bijna 53 cm. Dat is dus alweer 5 cm extra in de eerste maand!

Ja hoor, Sarah was zaterdag 10 juni, dus ruim twee weken na geboorte weer boven haar geboortegewicht gekomen. Een mooie mijlpaal voor een pasgeboren meid. Ze was nu 3910 gram schoon op de schaal. De weegschaal mocht dus snel de deur weer uit. Dinsdag de 6e was Sarahs navelstompje van de navelstreng eraf gevallen. Toch ook weer een andere mooie symbolische mijlpaal.

Dinsdag de 30e mei namen we afscheid van mevrouw Addie. Een hele lieve, ervaren en hardwerkende kraamverzorgster. Ze had mama vele tips over de borstvoeding gegeven, vele bergen was verschoond, Sarah opgemeten, Noah als grote broer geholpen na schooltijd en natuurlijk tijdens de koffie over koetjes en kalfjes gepraat. Vanaf vandaag stonden we er echt met zijn viertjes voor! Dat gaat natuurlijk ook prima. Wel moesten we volgens de verloskundige Sarahs gewicht nog even bijhouden, maar die gaat lekker snel omhoog, zo'n 30 gram per dag. Ook moeten we eigenlijk 6 voedingen per dag geven, maar omdat Sarah zo'n lekkere slaapkop is, halen we dat soms niet. Nou ja, dan maar gewoon naar behoefte. Ze groeit goed, huilt bijna niet (alleen als echt honger), heeft genoeg volle luiers en ziet er goed uit. Wat wil je nog meer?

Sarah drinkt melk aan mama's borst. Gaat prima, ze vindt het lekker. Maar toch was ze na twee dagen in het ziekenhuis behoorlijk afgevallen, tot ongeveer 3480 gram. Daarom mochten we Sarah bijvoeding geven. Daardoor viel ze ook wat makkelijker in slaap, want ze had dan een goed vol buikje. De dagen erna kwam ze weer lekker aan. Samen met mevrouw Addie, de kraamzorg thuis, hielden we Sarahs gewicht in de gaten. Schoon aan de haak. Ja hoor, het komt helemaal weer goed met die meid. Dankzij mama's tovermelk en Sarahs gezonde drinklust.

Op dinsdag 23 mei 2017 om 10.57 uur is Sarah Alisa geboren. Ze is onze dochter en zusje van Noah. Sarah is met de keizersnede in Delft ter wereld gekomen, woog 3800 gram en was 48 cm lang. Een lekker flinke meid dus. Voor papa en mama ging alles verbazend snel en goed. In tegenstelling tot bij de geboorte van grote broer Noah, konden we al snel met elkaar naar de kraamsuite ziekenhuis. Fantastisch! Daar hebben we tot en met vrijdag met elkaar gelegen. Daarna mochten we gezellig naar huis.