Sarah's belevenissen

We gingen samen kijken bij Noah's judowedstrijd. Een grote hal, judoka's in witte pakken, Sarah in een mooi jurkje. Sarah kon af en toe bij papa of mama op schoot zitten, maar ging ook snel zelf judo-vallen. Net zo vallen als de judoka's. En ze kreeg aandacht van een paar leeftijdsgenootjes die wilde spelen. Sarah had er niet zo heel veel zin in. Wel vond ze in haar jurkje ronddraaien leuk. En als mensen gingen klappen, riep ze ook enthousiast 'applaus!'. Het was ook leuk dat Noah een tweede prijs kreeg. Een beker. Thuis heeft Sarah ook een eigen beker. Met een tuit dan. En "heheheesbeese" (lieveheersbeestje). Ze drinkt tegenwoordig lekker veel roosvicee, thee of water uit haar tuitbeker. Wel zo makkelijk dat het ook niet op de grond valt. Mooie mijlpaal deze week was ook dat Sarah voor het eerst op de pot heeft gezeten. Wilde ze zelf. Ze zag haar grote broer naar de wc gaan en wilde zelf ook op de pot. Haar kleren trok ze al deels zelf uit. Nee, ze heeft

In de krokusvakantie hebben we Noah weggebracht naar opa en oma. Hij bleef daar logeren. Maar Sarah ging weer gewoon met papa en mama naar huis. Ze was dus een weekje zonder haar grote broer. 'Noah mis', zei ze wel eens. Ja, meerdere keren per dag ging ze met mama even videobellen met Noah. Praten kan Sarah al heel goed voor haar leeftijd. Liedjes zingen vind ze ook leuk. Luisteren eigenlijk, want voor het zingen moet je de tekst ook kennen. En dat is lastig. 'Krak! paddetoel wippe-wippe-wip!' weet ze nog wel eens te zingen. Eigenlijk gaat het liedje over de grote paddenstoel van kabouter Spillebeen. Deze week zong ze ook 'mosselman mosselman' over die man in Scheveningen. En de klassieker is de 'maan bomen', oftewel het sinterklaasliedje over de schijnende maan. De kleuren kent Sarah al goed. 'Donker blauw', wit, paars, roze, geel, rood, groen, zijn allemaal kleuren die ze zo herkent en opnoemt. 'Anu' (oranje) is de enige kleur waarvan h