Sarah's belevenissen

De kerstdagen zijn net voorbij. Met een grote glimlach naar haar grote broer wenst Sarah iedereen ook een gelukkig 2018! 1e Kerstdag heeft Sarah doorgebracht bij opa en oma. Het was voor haar de tweede keer dat ze daar gelogeerd had. Noah blijft daar nog een kleine week langer logeren, maar Sarah ging met papa en mama tweede kerstdag weer naar huis. Best vreemd, een paar dagen zonder het geknuffel en de spelletjes van haar broer. Wel blijft Sarah een hele vrolijke meid. Ze lacht altijd als je naar haar kijkt. Ze maakt de afgelopen dagen veel meer geluidjes, ook echte hoge tonen zoals een meisje. Op de grond rolt ze ook sneller om en probeert ze alles om haar heen te pakken. Het leukste is een klein lampje voor haar dat ze wil pakken . Toch lukt het nog niet om vooruit te kruipen of schuiven. Komt nog wel. De afgelopen zeven maanden zijn ook heel snel gegaan. In 2018 gaat ze kruipen en als ze haar best doet, ook nog een stukje lopen!

Omdat mama uit Indonesie komt, mocht Sarah 11 december een gratis BCG-vaccinatie halen bij de GGD. Dat geeft bescherming tegen tuberculose (TBC). Het was code rood in Nederland, want er lag al sneeuw en er zou nog een sneeuwstorm komen. Ga niet weg als het niet hoeft, was het nieuws. Nou ja, we hebben de sneeuw getrotseerd hoor, voor Sarah. We waren gelijk aan de beurt. Papa moest Sarah uit voorzorg in de houdgreep vasthouden als de mevrouw van de GGD de prik zou geven. Niet nodig, Sarah gaf geen enkele kik! Wat een stoere meid. We konden weer snel door de sneeuwstorm terug naar huis. Tegenwoordig drinkt Sarah ook minder melk uit de borst. Na 5-7 minuten heeft ze er genoeg van. Dan kan mama overgaan op papje, melkflesje of wat anders. Tja, wat zou dat zijn? Voelt ze zich groter? Drinkt ze sneller? De vastere maaltijden gaan er ook snel in. Binnen 10-15 minuten eet ze zo een kommetje met rijst, stukjes kip en groenten op. Ook kan ze zo een half broodje opeten. Opvallend is dat Sarah de

Dat was best koud, met je vingers in de sneeuw! Toen 's ochtends de eerste sneeuwbui voor Sarah langskwam, lag ze nog in haar roze slaapzak, net klaar voor de wasbeurt. Mama liet haar uit het raam even voelen. Brrr. Later op de dag lag er al een behoorlijke laagje sneeuw buiten. Er was een paar uur lang sneeuw gevallen. We zijn maar even met Sarah buiten geweest, want het was voor Sarah te koud en nat om een stuk te wandelen in de kinderwagen. Maar even je vinger in de sneeuw hoort erbij. Binnen ligt Sarah nu regelmatig op het vloerkleed in de woonkamer. Kan ze lekker oefenen op haar buik. Ze strekt zich soms helemaal uit en schudt haar benen om een knuffel voor haar te pakken. Kruipen lukt nog niet, maar de bewegingen zijn er. Omrollen lukt nu soms wel. Van buik naar rug en andersom. Dan ziet de wereld er plotseling heel anders uit.

Haar schoentje heeft ze niet gezet. Dat doet Sarah de volgende jaren wel weer. Wel heeft ze zondag nog wat cadeautjes van Sinterklaas gehad. Zoals een mooie pop, een knuffelkonijn, nieuwe rompertjes en ook leuke stapelbekers. Het cadeaupapier vond ze ook leuk. Het konijn neemt ze nu elke avond mee naar bed. Net als haar broer sabbelt ze aan de oren. Sinds een aantal dagen wil Sarah wel minder goed aan de borst drinken. Heeft ze geen zin in. Misschien vindt ze zichzelf na een half jaar al te groot daarvoor. Ze krijgt de melk dan via papje of fles naar binnen. Stukje lastiger voor mama. Wel eet ze goed en snel. De maaltijd is vaak rond 10 minuten op. Ze kauwt met haar gebitje zonder tanden ook al goed. De mangopartjes gingen gisteren bijvoorbeeld heel snel naar binnen. En vandaag at ze zelfs voor het eerst een stukje brood met geraspte kaas en met eisalade.