Sarah's belevenissen

Sinterklaas is weer weg. Maar de sinterklaasliedjes niet. De maan door de bomen is er ook nog steeds. Als Sarah naar bed gaat kijkt ze altijd even of de maan er is. Op Sarah's kamer hangen ook glow-in-the-dark sterretjes ('stejs!') en maantjes ('maan!'). Vindt ze altijd leuk om te zien. En als we 's avonds even buiten lopen kijkt ze naar de lichtjes bij de mensen in de tuin of in huis. Sarah speelt 's middags ook vaak met haar grote broer thuis. Dat is natuurlijk heel interessant. En Noah vindt het meestal ook leuk. Soms gaat het natuurlijk niet helemaal naar iemands zin. Sarah roept dan hard 'Noah doen!'. Dat betekent eigenlijk dat Noah iets NIET moet doen. Haar mimiek zegt ook al genoeg. Sarah kan dan ook best wel streng zijn naar haar broer. Maar lachen kunnen ze ook samen. En vandaag heeft Sarah ook geleerd wat 'ssst!' betekent. Stil zijn! Ze riep wel 20 keer 'ssst' in het rond, als een lekke fietsband.

Zaterdagochtend lagen er plotseling allemaal cadeautjes in de kamer op de grond! Wat hebben Sint en Piet nu weer gedaan? Sarah was heel benieuwd wat er allemaal in zou zitten. 's Middags zijn we naar opa en oma gegaan omdat er daar nog meer pakjes lagen. Sarah vond het heel gezellig. Liedjes zingen, samen klappen als er een rijm is voorgelezen of een pakje is uitgepakt. Met Jacky en Noah spelen bij opa ('meneer', volgens Sarah) en oma vindt ze ook heel leuk. En de cadeautjes vond ze ook best leuk. 's Avonds was ze dan ook zo moe dat slapen geen probleem was. De dagen erna kwam Sint soms nog wat cadeautjes brengen. 5 December natuurlijk voor het laatst. Toch wel jammer, want Sarah begin de sinterklaasliedjes nu eindelijk een beetje te herkennen. Ze roept 'maan' en 'boom', zwaait wat met haar handen, neuriet wat, en dan weten we natuurlijk dat de maan door de bomen schijnt. Ook '...in de een of d'andere hoek...koekoek!' kent ze goed. Sarah heef

Hij komt...hij komt! Sinterklaas is aangekomen, we hebben hem opgewacht bij het water hierachter. Voor Sarah de eerste keer dat ze dat bewust meemaakte. De pieten en de muziek vond ze heel leuk, ze schommelde soms wat mee op de muziek. De pepernoten smaakten haar ook goed. En bang was ze ook niet van die vrolijke pieten. Hierna is Sarah thuis nog even lekker gaan slapen en na de lunch zijn we doorgegaan naar het sinterklaasfeest op papa's kantoor. Drukke dag dus. Ook daar weer leuke muziek, pieten en nog wat spelletjes. Met de door mama gemaakte zwartepietenpet met panterprint en lekker bolle wangen zag Sarah er ook heel schattig uit. Alleen van de laatste roetveegpiet moest Sarah even huilen, maar die zag er inderdaad wat eng uit. Thuis kijkt Sarah vaak naar de maan. Voordat Sarah naar bed gaat, kijken we nog even door het slaapkamerraam naar buiten. Soms zien we daar de maan. Nu met sinterklaastijd zien we de maan ook regelmatig in boekjes of plaatjes. 'Maan!' zegt Sarah

Het is herfst. En de eerste die Sarah bewust meemaakt. We zijn daarom even lekker naar het bos geweest. Laarzen aan, sjaal om, muts op en blaadjes trappen. Je kunt ze ook in de lucht gooien en dan dwarrelen ze omlaag. Een twee drie...whiieeuw! Dat wilde Sarah ook proberen. 'Drie drie!' riep ze telkens terwijl ze wat blaadjes uit haar handen liet vallen. Ze vond het heel leuk. Dit weekend was mama ook jarig. Naast wat bloemen, hebben Sarah en Noah ook twee vissen uitgezocht in de dierenwinkel. 'Blub blub!', zei Sarah gelijk. Een leuk cadeautje. Nu maar hopen dat de vissen net als mama ook lang zullen leven. Sarah vond het ook erg leuk dat opa en oma, Jacky, tante Marjon en ome Iain op bezoek kwamen om de vissen te bekijken en mama te feliciteren. 'Meneer' zei ze tegen haar oom. Ze is netjes opgevoed.

Vandaag was het weer zover; opmeten bij het consultatiebureau. Sarah is bijna 18 maanden en is 81 cm groot. Of de weegschaal klopt, betwijfelen we. Deze gaf 10,6 kilo aan, maar dat is maar een paar ons meer dan 4 maanden geleden. Nu kan dat natuurlijk doordat Sarah elke dag volop aan het lopen is en daarom minder snel gewicht aankomt, maar aan haar postuur is dat niet te merken (bolle wangen, dito buik). Hoe dan ook, ze is kerngezond en alles gaat goed. Thuis probeert Sarah nu gezellig met alles mee te doen. Met 'wasj' (de afwas), lekker prieken boven de gootsteen met een borstel of lepel. Of ze wil 'kook' (koken) of 'doek' (voor afdrogen of lappen). Ook de vloerwisser pakt ze wel eens om de kruimeltjes ('bah') op te vegen. Met mama wil ze ook graag naar boven voor de andere wasj (machine). We vroegen ons wel af wat ze met 'bodot' bedoelde. Die werd vaak genoemd. Inmiddels vermoeden we dat dat een robot of machine is. Bijvoorbeeld van de transfo

Als mama met Sarah een stukje gaat lopen of naar de winkels gaat, is Sarah altijd heel vriendelijk. Ze begroet de mensen en zegt met een zwaaiend handje 'daag!' of 'koeg' (doeg) als ze gaat. Toen papa jarig was, gingen hij en Sarah ook even samen boodschappen doen. Daar nemen we dan uitgebreid te tijd voor, want Sarah ziet onderweg van alles. Ook komen we door een parkje. Voor de ramen van het gebouw daar zwaait Sarah heel vriendelijk en uitgebreid naar alle bejaarden die daar thee drinken. Daaag! Sarah vond het natuurlijk ook leuk dat papa jarig was. Alhoewel ze nog niet echt van het gebak hoefde. Maar het bezoek van opa en oma vindt ze natuurlijk al prachtig. Papa heeft ook een mooie kist gekocht, waar Sarah's knuffels en speelgoed in kunnen. Deze is in plaats van de box. Want Sarah gaat daar niet meer in. De babytijd is voorbij. Nou ja...sinds dat Sarah baby was slaapt ze goed...tot deze week. We weten niet wat er was, maar Sarah wilde niet in haar bedje slapen.

Toen oma jarig was, zijn we daar op visite geweest. Het was voor Sarah alweer een tijdje geleden dat we daar waren geweest. Ze kon met het uitzonderlijk mooie weer lekker buiten spelen. Met de dikkebillenkar bijvoorbeeld, die ooit nog van papa was geweest. Of met het krijt. De spinnetjes hebben altijd haar aandacht. Toen papa 's avonds piano ging spelen, vond Sarah dat ook heel interessant en mooi. Ze ging het zelf ook proberen. Ze probeert nu wel vaker dingen voor het eerst, zo nieuwsgierig als ze is. Met mama's schoentjes lopen bijvoorbeeld, op het krukje klimmen en staan, laatst per ongeluk helemaal de trap op (!). En ze heeft in het grote schetsboek voor het eerst getekend. Nou ja, gekrast. De konijntjes en poppetjes die wij tekenden, wilde ze ook graag overtekenen. Soms tekent ze per ongeluk ook wel eens op de lade of de tafel, maar dat poetst papa wel weer weg. Wat ook leuk is, is dat Sarah laatst ook met twee woordjes praatte. "Njenjen mis! Njenjen pak!", zei z

Soms hebben we ergens geen zin. Overkomt ons allemaal. Sarah heeft de laatste week geen zin in melk drinken uit de fles. Een beetje dan, maar dan duwen we de fles weer weg. Ook is ze regelmatig jengelig, dus misschien zit ze niet lekker in haar vel. Gewoon uit een beker drinken lukt soms, net als met een rietje. Dat is natuurlijk wel reuze interessant. Zeker als Noah ook uit een beker drinkt. Sommige dingen wil ze dan weer heel graag. Druiven bijvoorbeeld. Soms pakt ze ze aan een stuk door en verstopt ze de druiven stiekem bij haar zitting van de kinderstoel. Op! zegt ze dan. Met de hoop nog meer te krijgen. Lopen kan ze natuurlijk ook steeds sneller. Dit weekend was ze mee naar het speelterrein verderop. Dat is toch een paar honderd meter lopen. En dan daar nog meedoen met voetballen , achter de bal aan lopen , ermee wegrennen , met Noah's skateboard en weer terug lopen naar huis. Daar zou je toch bijna dorst van krijgen. Ook op de kinderboerderij liep ze enthousiast rond. Wortel

Sarah leert er natuurlijk steeds meer woordjes bij. De laatste tijd vindt ze het interessant om "je oog" te zeggen en daarbij haar vinger in je oog te prikken. Of haar eigen oog. Het klopt wat ze zegt. "Neus" kent ze ook. Laatst was ze flink verkouden. Oor noemt ze dan weer oog, dus dat haalt ze wel eens door elkaar. Lijkt ook op elkaar. Haar noemt ze weer "aai", dat zal te maken hebben met het aaien van haar als je iets lief vindt. De duif in de achtertuin noemt ze "koe", wat natuurlijk op 'roekoe' lijkt, het geluid wat we altijd maken bij het zien van een duif. Maar een koe in de boom is niet logisch. Wat ze goed weet is dat ze bij iets lekkers "i ook" moet zeggen; ik ook. Dan krijg je dat ook, meestal. Koekie, kan ze dan ook zeggen. Kroepoek is lastig en komt er nog uit als een willekeurige verzameling letters als kprkrkp. Verder gaat het lopen nu heel goed bij Sarah. Ze kan hele stukken zelf lopen. Met mama gaat ze wel een

Ja hoor, Sarah kan nu ook zelf lopen! De wereld is plotseling een stuk groter geworden. Het ging in een rap tempo. 26 Augustus liep ze aan de hand mee (filmpje 1 , 2 ). Noah heeft veel rondjes door de kamer en keuken gemaakt met Sarah. Vond ze hartstikke leuk. En de 31e kon ze al zelf opstaan ( 1 , 2 ) en een paar stapjes achter elkaar zetten ( 1 , 2 , 3 , 4 )! Dat was heel leuk en spannend voor haar! Vaak liet ze zichzelf daarom nog na een paar stapjes vallen. Zeker de kleine drempel van de schuifdeur in de kamer was nog een obstakel, want dan moest je je benen echt optillen! Maar na 7 september had ze de beweging van het lopen te pakken ( 1 , 2 )! De dagen erna heeft ze daar nog flink aan geoefend en kwam ze ook steeds verder. Het was een pure ontdekkingsreis voor haar, zo lopend door de kamer. Haar enthousiaste broer heeft haar zeker goed geholpen. Zonder zijn hulp was het niet zo snel gegaan. "Lopen, lopen, lopen", zegt Sarah nu ook vaak na, als we haar aanmoedigen om we

Sarah was vorig jaar ook al in Lirstal (Duitsland) geweest, maar herinnerde daar waarschijnlijk niet veel meer van. Dit keer overnachten we voor de afwisseling bij de buren. Sarah kan nu al goed kruipen, staan en aan de hand een beetje lopen . De vorige keer sliep ze nog in de reiswieg, nu kreeg ze haar eigen kinderbedje. Samen met Noah in het ligbad vond ze heel leuk. Verder hebben we natuurlijk leuke dingen samen gedaan; zwemmen in het peuterbad, het Tolli pretpark met binnen- en buitenattracties, waarbij Sarah met name de skelters , trampoline en pony's interessant vond. De rest was met name voor haar grote broer bedoeld. Verder heeft Sarah vooral veel rondgereisd in de wandelwagen, heuvels op en heuvels af. De kastelen die we bezochten, de inactieve Eifel-vulkanen, de druivenheuvels en dorpjes aan de Moezel, en de geitjes en hertjes op het park dat vooral bekend is om zijn roofvogels en wolven. Ze vond het leuk, alhoewel haar ogen soms natuurlijk door een gemist ochtend- of

Echt lopen doet ze nog niet. Maar een ritje op de brandweer-loopauto vond Sarah toch ook wel heel leuk. Zo leuk, dat ze er ook heel graag zelf op wil klimmen en erachter gaat lopen. Natuurlijk blijft die loopauto dan niet keurig staan, dus giebelt en waggelt ze er wat achteraan. Het zal niet lang meer duren voordat deze dame echt gaat lopen. De sirene van de brandweer of ambulance herkent ze trouwens ook al, als ze die in de verte hoort aankomen. Zaterdag zijn we samen naar de Beekse Bergen geweest. Sarah op safari. Eerst een stuk wandelen, met Sarah in de kinderwagen en op het einde nog met de auto een rit langs de wilde dieren. Eigenlijk vindt Sarah alle dieren wel leuk. Een kraai of duif is voor haar even interessant als een leeuw of chimpansee. Maar de giraffe die bij onze auto de blaadjes onder de motorkap likte, was voor ons allemaal wel het hoogtepunt. Nou ja, thuis is Sarah natuurlijk nog steeds grote fan van de gansjes. Kak kak! is het gansengeluidje dat ze een paar keer pe

Inmiddels is Noah weer terug van zijn logeerweekje. Sarah heeft hem wel gemist. Maar als Noah er is, kan ze soms ook wel boos op hem worden. Niet altijd even aardig, want je moet ook leren delen. Niet alle kusjes zijn voor Sarah. We zijn ook samen een dagje weggeweest naar het Archeon. Sarah heeft daar gezien hoe we vroeger in de prehistorie leefden, bij de Romeinen en in de middeleeuwen. Al die geschiedenis vond ze soms best ingewikkeld. Een mooie boom met blaadjes of zitten in het gras vind ze ook al mooi. En ook grappig; waar haar grote broer nog in de arena bang was van de Romeinen met zwaarden, vond Sarah het leuk. Ze applaudisseerde enthousiast bij de voorstelling. Nee, ze is niet zo bang aangelegd. Alleen een vlieg of een spin thuis vindt ze nog wat eng. Vandaag is Sarah ook weer naar het consultatiebureau geweest. Daar heeft ze weer vaccinaties gekregen. Ze is nu met ruim 14 maanden oud 10,8 kilo en ongeveer 77 cm. Ze volgt precies de lijn van de vorige keren; gewicht iets bove

Het is zomervakantie. Niet dat Sarah daardoor langer kan uitslapen of meer vrije tijd heeft. Of 's ochtends lekker rustig een kopje koffie drinken. Nee, Sarah merkt dat vooral doordat haar grote broer Noah thuis is. Maar ja, deze week is Noah logeren bij opa en oma. Sarah moet er helemaal aan wennen. "Baba? Ba? Baba?" roept ze onderaan de trap. Baba is 'abang' (grote broer) Noah. Ze zoekt hem regelmatig en mist hem. Lief om te zien. Ja, Noah is bij oma en opa, zeggen we dan. Sarah kon daardoor deze week zelfs voor het eerst ' oooopaa ' zeggen. Nou ja, komende vrijdag gaan we Noah weer ophalen, dan heeft Sarah ook weer een vakantie gevoel. Het is ook al erg warm in Nederland. En dus ook in Sarahs slaapkamer. We hebben vorige week een luchtkoeler gekocht. Eigenlijk voor Noahs kamer, want die is nog warmer, maar Sarah kan hem nu wel even lenen. Daar slaapt ze nu lekker bij.

We waren vorig weekend een stukje fietsen, Sarah achterop bij mama. Toen kwamen we een paardje tegen. Het meisje wilde haar paardje graag laten zien. Sarah vond het heel interessant. De volgende dag kon Sarah mee naar de judowedstrijd van Noah en daarna een ritje naar de drie molens. Ze was aan haar slaapje toe dus heeft weinig van de molens gezien. Of de libellen die Noah ging vangen. Thuis vindt Sarah het leuk om te tekenen op het magnetische tekenbord. Nou ja, ze krast wat. Maar als papa een konijn tekent, zegt ze bijna gehypnotiseerd 'Niiiijjnnn', terwijl ze met haar hoofd heen en weer schudt. Of een eend. 'Kak kak!', roept ze dan enthousiast. Vandaag waren we voor het eerst naar het zwembad met Sarah. Ja, ze was er wel eerder geweest maar toen kon ze niet zwemmen. Onderweg was ze al zenuwachtig. In het zwembad moest ze het eerste kwartier huilen. Veel geluid, veel mensen, waterspatters. Maar na een tijdje ging het goed. Ze zat lekker in een zwemband te dobberen. St

Opstaan lukte Sarah al, zolang ze zich ergens aan kan vasthouden. En nu kan ze ook echt kruipen, op haar knieën. Dat gaat toch alweer een stukje sneller dan buikschuiven. Meestal wil ze even kijken bij papa, mama of Noah. En plotseling mist ze Njonjon, haar knuffelkonijn, en kruipt ze daarheen. Of eigenlijk noemt ze die 'Nenenan'. Net zoals Noah sabbelt ze altijd aan zijn lange oor, die soms dan ook behoorlijk zuur ruikt. Sarah krijgt nu ook voor het eerst een kiesje, rechtsonder. Toch lijkt ze die niet echt nodig te hebben, want ze eet al bijna alles op. Ook harde broodkorstjes gaan er zo in. Verder vond Sarah de verjaardag van Noah erg leuk. Eerst de voorbereiding, waarbij alle uitdeelzakjes met chips klaargemaakt moesten worden. En natuurlijk op de dag zelf, met cadeautjes, visite, de slingers, de taart en haar mooie jurk met ketting. Ze weet al dat ze met haar handen omhoog moet bij 'hoera!'.

Mama had voor Sarah al een mooie jurk en hoofdband op maat gemaakt. Zodat ze er op haar eerste Suikerfeest netjes uitziet. Met een kettinkje om is ze helemaal tiptop. Als het even kan pakt Sarah zelf een ketting van mama en doet die om haar nek. 'Wow!', zegt ze dan meestal zelf. Het meisjesgedrag zit er al in. Ze was met mama en Noah samen vrijdagochtend naar de moskee. Daar kreeg ze natuurlijk genoeg aandacht van dames die graag in haar wangen wilden knijpen. 's Middags kwamen opa en oma nog op bezoek. Die kon ze laten zien hoe goed ze al kan staan. We hebben samen ook nog bij het zomerfeest op school gekeken. De pony's en poppenkast hadden Sarah's aandacht. Noah was er zelf niet bij, want die had een kinderfeestje van een vriendje. De volgende dag zijn we op bezoek geweest bij een festival van het Ronald McDonald huis in Leiden. Toen Noah net geboren was, bijna 8 jaar geleden, hebben papa en mama daar geslapen. We wilden het graag nog een keer aan Noah laten zien.

Mama's fiets heeft het afgelopen jaar lange tijd buiten gestaan, maar nu kan hij weer gebruikt worden. Sarah kan stevig zitten in het kinderzitje achterop. Voor mama handig, want die kan dan samen met Sarah op de fiets weer boodschappen doen. Vindt ze super interessant, met het windje langs haar haren, de hobbels van de weg en de vele dingen die ze onderweg kan bekijken. Vorig weekend waren we met zijn vieren op de fiets naar Delft. Langs het bos en de vijver, eendjes kijken. Kwak! Dat vindt Sarah heel leuk. En in Delft kon ze de duiven op het plein bij de kerk bekijken. Thuis gaat Sarah nu ook graag staan. Ze houdt zich vast aan de bank, stoel of wat anders op grijphoogte. Ze staan nu redelijk stevig en kan zich met een hand vast staande houden. Verder brabbelt ze al lekker. Er zit nog weinig verstaanbaars tussen, maar 'daar!' en 'tijt tijt tijt!' (kijk!), 'hee!' en 'nijn!' (konijn) is duidelijk. Mama en papa haalt ze nog wel eens door elkaar, Noah

Pfoe. Soms was het best warm, afgelopen week. Zo ook in Sarah's slaapkamer. Lekker slapen overdag lukte dan ook niet altijd even goed. Het was daarom best wel lekker als mama 's middags een zwembadje in de achtertuin maakte. Noah ging in het ene badje, Sarah in de andere. Lekkere spatteren met water en een beetje afkoelen. Buiten picknicken in de achtertuin kan dan natuurlijk ook. Het was ook de eerste keer dat Sarah onweer heeft gehoord. Boem! Ze was er niet echt bang voor. Verder heeft Sarah nu ook een klein 7e tandje, onderin rechts. Het blijft echter wel een gedoe om haar tandjes te poetsen. Een seconde vind ze nog wel goed, maar langer wordt al echt vervelend. Dat moet ze nog even leren. Zondag zijn we samen naar het bos geweest. Noah kon hutten bouwen, Sarah kon toekijken. Vond ze ook leuk. Erg interessant vond ze ook de gebeeldhouwde houten dieren die erbij stonden, zoals de eekhoorn en vos.

Haar stoel versierd, de slingers aan het plafond, de ballonnen bij de kast. Hiep hiep hoera! Sarah is 1 jaar geworden! Ze mocht een mooie nieuwe jurk aan. Noah was ook zelfs wat nerveus dat zijn zusje jarig was. Opa en oma kwamen ook, papa was ook eerder thuis. En Sarah sliep natuurlijk wat minder. Ze mocht voor het eerst een kaarsje uitblazen. Dat lukte nog niet. Maar de slagroom vond ze lekker. Ze heeft een mooie zachte knuffelbeer gekregen, die ze gelijk dikke knuffels gaf. Dus die viel in de smaak. Verder nog een leuk boek van Gonnie en Gijsje, haar favoriete gansjes. Kwak! Sarah houdt ook van boekjes lezen. Als je 1 jaar bent, hoef je ook niet veel meer cadeaus, want alles om je heen is nog nieuw. Ja, veel zoentjes en knuffels op je verjaardag is wel leuk.

Het lukt Sarah nu ook om al liggend op de grond zelf te gaan zitten. En ze blijft dan ook stevig zitten. Eerder had ze nog wat hulp nodig bij het gaan of blijven zitten, maar ze is nu sterk genoeg! Heel parmantig zit ze dan met speelgoed om haar heen te spelen of met de knuffel in bed. Ook andere manieren van zitten, zoals op haar knieën of als een Buddha lukt nu. Vaak per ongeluk, omdat ze niet weet waar ze haar benen moet laten. Gisteren zat ze ook in het hoge gras bij Vlietland, aandachtig te kijken naar de grassprietjes, boten en vogels. Het lukt haar zelfs om zich op te trekken aan iets waardoor ze eventjes op haar benen kan staan. Zo kwam papa haar laatst weer even onder haar dekens stoppen terwijl ze plotseling bij de rand van het ledikant stond. Stevig staat ze nog niet, maar vooruitgang gaat met sprongetjes. Figuurlijk dan.

Bijna 2 jaar geleden waren we er met Noah geweest. Maar ja, dat telt niet. Want toen was Sarah er nog niet. Maar nu kan Sarah ook afvinken dat ze in de Efteling is geweest! Het sprookjesbos vond ze zeker interessant, met die bewegende poppen. Ze leek wel wat opgelaten, want slapen in de kinderwagen wilde ze die dag helemaal niet. En drinken sloeg ze ook regelmatig over. De draaimolen heeft ze wel op gezeten. Ook heeft Sarah het tochtje door het Jokie-carnavaltheater en de Fata morgana gemaakt. Dat laatste was best wel eng. Maar Sarah is een hele stoere meid, dus huilt zeker niet. Waar ze wel van gaat huilen, is al je iets van haar afpakt. Met name de afstandbediening of het mobieltje wil ze graag zelf vasthouden. Maar goed, de Efteling was een hele belevenis voor Sarah. Ook heeft ze voor het eerst moederdag meegemaakt. Gelukkig is Sarah altijd lief voor haar mama. Nu heeft ze mama wat leuke foto's tussen de madeliefjes gestuurd. Die bloemetjes vond ze heel interessant. Sarah vindt

We gingen Noah weer ophalen bij opa en oma. Hij had daar gelogeerd. Sarah had haar broer natuurlijk ook gemist en was erg blij om hem weer te zien. Bij opa en oma wordt ook Sarah een beetje verwend. Naast veel knuffels kreeg ze ook wat slagroom als toetje bij het eten. Nooit eerder gehad, maar...mmm...dat lustte ze wel! Door alle aandacht dacht Sarah dat het ook wel leuk zou zijn om het lege bakje slagroom bovenop haar hoofd te zetten. Plets! Naast een slagroomtoet kreeg ze dus ook slagroomcoupe in haar haren. Door het vele gelach deed ze het graag nog een keer over. Na het eten kon ze dus gelijk in bad. De volgende dag zijn we met het mooie weer gaan kijken bij de tulpenvelden in de buurt. Opa kon ook wat plaatjes schieten van ons vieren bij de tulpen. De tulpen zelf vond Sarah heel mooi, maar die harde klei viel in minder goede aarde bij haar. Daar moest ze van huilen. Zondag waren we weer thuis en zijn we met het zonnige weer naar het strand gegaan. Voor Sarah was het de eerste keer

Vorig jaar liepen papa en Noah alleen over de vrijmarkt op Koningsdag, want toen was mama hoogzwanger. Maar dit jaar waren we met zijn vieren present. Sarah kon in de buggy alle mensen en speelgoed op de kleedjes bekijken. Voor Sarah hadden we een leuke Winnie de Pooh-puzzel en twee boekjes gekocht. Ook één over Eddie, het kleine vriendje van de gansjes Gonnie en Gijsje. Sarah vindt die heel leuk. Deze boekjes bekijkt ze heel aandachtig. Ze kan al een soort van 'kwek' zeggen. Verder zegt Sarah ook heel vaak 'daar!', terwijl ze overtuigend met een gestrekt arm en vingertje naar buiten of naar de lamp wijst. Ja, papa wijst Sarah wel eens op een voorbij vliegende vogel of lopende poes in de tuin, maar Sarah roept nu ook als ze bewegende takken of wolken ziet. Wel heel lief. Sarah kan ook goed voor zichzelf opkomen. Als haar iets niet zint, dan duwt ze je met donkere blik en vaste hand weg. Soms vergezeld van een schreeuw. Meestal als ze de afstandbediening wil pakken maar

Sarah kruipt nog niet hoor, maar ze probeert wel af en toe op haar knieën te zitten. Kontje omhoog...en dan gaat ze weer gewoon op haar buik liggen. Het zal dus niet lang meer duren voordat ze echt gaat kruipen. Bij het consultatiebureau was Sarah goed gegroeid. Ze was 9,86 kilo en ruim 73 cm. Eigenlijk was alles wel goed, alleen het voor langere tijd stabiel zitten lukt nog niet echt. Komt vast wel. Sarah heeft ook weer een paar vaccinaties gehad in beide benen. Ze was weer flink en huilde maar voor eventjes. Vandaag zijn we ook met het mooie weer gaan wandelen in de buggy. Sarah mocht even in het gras aan de waterkant liggen. Dat was een nieuwe ervaring, al die grassprietjes! Ze scheurde ze vakkundig doormidden. De eendjes bij de vijver vond ze ook super interessant. Die leken ook wel wat op Gonnie en Gijsje, die ze kent uit haar favoriete boekje. Verder mocht Sarah ook nog even met papa op de schommel en de wipwap. Dat was een grappig gevoel. Ze vond het ook leuk om Noah te zien sch

Als je in een kinderstoel kunt zitten, kun je dat ook in een buggy. Dus sinds vorige week is de blauwe buggy weer beneden, zodat we met Sarah daarin kunnen wandelen. Deze is wat lichter dan de kinderwagen en Sarah ziet wat meer omdat ze rechterop zit. De eerste wandeling was ook gelijk met een zonnebril op. Thuis eet Sarah in de kinderstoel lekker door. Ze lust van alles. Na een flesje melk en half broodje krijgt ze ook nog wat fruit met lunch. Ze probeert lekker mee te prikken met een vorkje of bijt ook wat in wat broodkorstjes. En 's avonds eet ze meestal met de pot mee in een klein kommetje. Daarvoor of -na krijgt ze nog wat losse rijst of kroepoek, zodat ze lekker bezig is. De rijstkorreltjes pakt ze met haar hand en brengt ze aandachtig naar haar mond. Daar richt ze wel eens mis, dus de rijst zit op haar neus, wang, in haar nek en overal op haar handen. Geeft niet, goed voor de motoriek. Ook is het een klein kroepoekmonstertje. Maar dat is niet vreemd met een Indonesische mam

Sinds zaterdag zit Sarah in het kinderstoeltje aan tafel. Zelf rechtop zitten was nog niet vanzelfsprekend, maar het ging steeds beter. In het kinderstoeltje heeft ze wat steun en gaat het redelijk goed. Ja, ze zakt wel eens wat onderuit. Maar het is natuurlijk reuze interessant, met zo'n tafeltje voor je met bordje, schoteltje of kopje. Ze mag met haar vingers ook best even voelen aan de vla , rijst of brood voor zich. Dat hoort er af en toe bij. Ze is echt aan het ontdekken hoe alles voelt en werkt. Ze mag ook oefenen met het lepeltje. Oh jee, het bakje ondersteboven geeft rommel. Rijst is plakkerig aan je vingers. Vla ook. Maar doordat ze het interessant vindt, gaat het eten soms nog makkelijker. En het is ook gezellig aan tafel. Noah voelt zich nu ook echt een grote jongen want hij zit nu niet meer in de kinderstoel maar in de gewone stoel aan de keukentafel. Oma heeft direct een kinderstoeltje gekocht, dus Sarah kon dit paasweekend ook bij opa en oma in de kinderstoel zitten.

Met drie kleine tandjes (nou ja, stompjes) in Sarahs mond, vonden we het tijd om te beginnen met poetsen. Je kunt er niet te vroeg genoeg mee beginnen. Eigenlijk vindt Sarah het wel leuk ook. Het baby-tandenborsteltje kriebelt in haar mond. Wat Sarah de afgelopen weken ook goed heeft geleerd, is om te zwaaien en een lieve handkus te geven voor het naar bed gaan. Zwaaien doet ze nog met een slap handje, maar de beweging is goed. Ze zwaaide ook voor het voorraam, kijkend naar de vliegende meeuwen, passerend vliegtuig en voorbij rijdende auto. Bij de handkus naar mama vergeet ze nog wel eens haar handje te kussen met de mond, maar beweegt ze haar knuistje vanaf haar neus weg. Het ziet er lief uit. Wat ons ook opvalt is dat Sarah al goed kan concentreren. Ze kan heel aandachtig en wetenschappelijk een interessant alledaags object bekijken, zoals een flesje water, propje aluminiumfolie, moestuinplantje voor het raam of loszittend stripje, plintje ofzo. Met haar kleine vingertjes probeert ze

Haar grote broer had een judotoernooi. Sarah was voor het eerst mee om hem aan te moedigen. Vond ze reuze interessant, met al die mensen die applaudiseren en die kinderen die elkaar op de mat gooien. Sarah had haar eigen judomat en stoeide daar met haar knuffelkonijn Njonjon Tjehtjeh op. Die had ze soms in de houdgreep. Af en toe wilde ze naar de judoka's kruipen, maar werd ze weer door papa of mama teruggetrokken. Ze moet eerst nog maar eens oefenen. De andere dag hadden we bezoek gehad van oud-bewoners van ons huis. Die hadden hier in de jaren '40 tot en met '60 gewoond als kinderen. Ze vonden het leuk om ons huis weer te zien. En Sarah vonden ze een lieve rustige baby. Sarah reageerde heel goed op al die vreemde mensen in ons huis en had er geen probleem mee. Qua kruipen gaat Sarah ook goed. Ze is deze week ook voor het eerst naar de gang gekropen. Dat is alweer een extra drempel over. Letterlijk en figuurlijk. Ze is natuurlijk heel nieuwsgierig en wil graag weten wat No

Naast het eerste tandje, komt er bij Sarah ook een tweede tandje onder door. En boven komt er vast ook een door. Je kunt deze nog niet heel goed zien, maar wel horen. Sarah is af en toe lekker aan het tandenknarsen. Krieeek-skwieek-skieek! Als een aantal nagels over het schoolbord. Ze zal het zelf vast heel interessant vinden, maar voor de toehoorders klinkt het wat vreemd. Verder is ze op de grond ook al aan een ontdekkingsreis begonnen. Ze tijgert zich op de grond overal naartoe. Nog niet heel snel, maar ze komt er wel. Alles op de grond wordt opgepakt, alles wat beweegt wordt achterna gezeten, alles wat spiegelt wordt bekeken. De glimmende vuilnisbak is heel interessant, maar daar wordt ze van weggetrokken. De rijstkoker is intrigerend. De bewegende deuren zijn ook leuk, al begrijpt ze nog niet helemaal dat je deur niet kunt dichtdoen als je er zelf voorligt. En als schuifdeuren dichtgaan omdat mama gaat koken, ligt ze er als een achtergelaten weeskindje tegenaan te kloppen. Kiekebo

Klik! Sarah's eerste tandje klikt tegen het lege appelstroopblikje. Ja, Sarah is nu ruim 9 maanden en haar eerste tandje onderaan komt door. Ze heeft hem nog niet echt nodig, want eten doet ze toch ook wel zonder tanden. Brood, fruit, wortel, stukjes kip, koekje, ze sabbelt eraan en slikt het zo door. Maar een mooie meid heeft natuurlijk ook mooie tanden nodig. Inmiddels tijgert Sarah op de vloer ook al goed. Ze trekt zichzelf naar voren en komt zo al tot halverwege de kamer. Door het actieve tijgeren is ze ook al twee keer uit papa en mama's bed gevallen. Meestal doet ze daar haar dutjes overdag. Met een kussen links en rechts moet dat veilig zijn. Niet meer dus. De eerste keer lag ze glimlachend op haar rug links van bed met een pakje paracetamol te rammelen, de tweede keer lag ze rechts van bed op de grond wat te pieperen. We leggen haar dus nu ook overdag in haar eigen ledikant. Papa heeft de bodem daarvan gelijk verlaagd, zodat ze niet per ongeluk zichzelf over het randje

Sarah is alweer een weekje thuis na bezoek in het ziekenhuis. Het gaat alweer beter. Ze dronk de afgelopen dagen nog niet op volle kracht, maar zeker genoeg. Trek in broodje, fruit enzo, had ze ook. Kroepoek vindt ze ook interessant. Wel is Sarah nog regelmatig huilerig. De ene dag wat meer dan de ander. Soms alleen tegen de avond, als ze moe wordt, maar sommige dagen ook gedurende de dag al. Best zwaar voor mama. Misschien voelt ze zich nog niet helemaal happy. Misschien komt er ook wat verlatingsangst bij, dat hoort op deze leeftijd. Of krijgt ze tandjes. Wie weet. Woensdag heeft Sarah wel weer een mooie mijlpaal gehaald: ze kan kruipen. Nou ja, het lijkt op tijgeren. Op haar buik, armen naar voren, voeten op de grond en je dan naar voren trekken/duwen. We waren aan het videobellen met opa en oma. En plotseling had Sarah door hoe het kruipkunstje werkte. De wereld is dan plotseling weer een stukje groter voor haar.

De rode vlekken op Sarah's lichaam gingen niet weg. Ook bleef ze af en toe koorts houden, spuugde ze en had ze diarree. Ze kreeg ook erg weinig vocht binnen. 's Ochtends wilde ze met moeite nog 80 ml drinken en 's middags ook zoiets. Meer niet. Ze sliep ook veel. Woensdag is mama daarom weer met Sarah naar de huisarts gegaan. Die verwees gelijk door naar de 1e hulp van de kinderpoli van het ziekenhuis. Sarah zat tegen uitdroging aan. Daar is Sarah op het observatorium een paar uur gecheckt. Helaas zat er weinig vooruitgang in. De kinderarts vermoedde een buikvirus, geen allergie. Omdat Sarah nog te weinig dronk, moest ze die nacht blijven. Ze kreeg een eigen kamertje waar papa ook mocht blijven slapen. Via een sonde kreeg ze gedurende de nacht ruim een halve liter vocht (ORS) en af en toe een anti-misselijkheidsmedicijn. De sonde was natuurlijk erg vervelend voor haar. Telkens als ze wilde slikken, voelde ze dat ding via haar neus en keel en zette ze het weer op een huilen.

Vrijdag was mama met Sarah weer naar het consultatiebureau. Ze was prima op gewicht. Ongeveer 9,25 kilo (bovengemiddeld) en 69 cm lang (op gemiddelde). Dat was ook wel zoals verwacht. Sarah lust van alles. Nou ja, borstvoeding heeft ze de laatste tijd geen zin meer in. Dan maar via een flesje. Verder nog een broodje in middag, bekertje fruit met melk en aan het einde van de middag nog een kommetje met warme prak. Plus tussentijds en 's avonds melk. Ze kijkt ook aandachtig rond en roept je als nodig. Helaas sliep Sarah vrijdagnacht weer minder. Zaterdag zagen we ook waarom. Ze had allemaal rode vlekken over haar lichaam. Ze veranderen ook van plek. Geen mazelen, rode hond of pokken, misschien de vijfde ziekte? Sarah had er ook zo af en toe koorts bij. Slapen gaat wisselend, soms heel lang en goed, soms wil ze niet alleen worden gelaten. Vandaag is mama toch maar met Sarah naar de huisarts gegaan. Geen vijfde ziekte, misschien wel een allergie. Waarvan, is nog de vraag. Plus griepje

Sarah voelde zich niet helemaal lekker. Ze wilde niet graag alleen worden gelaten. Ze huilde dan ook vaker, bijvoorbeeld als ze moest slapen. We moesten eigenlijk bij haar blijven. Maar ja, dat gaat niet altijd. Dan maar wat vaker heen en weer lopen. Of ze slaapt in op papa's en mama's bed en ze wordt al slapend naar boven gebracht. Uiteindelijk is ze toch moe en slaapt ze wel. Soms schudde ze haar hoofdje heen en weer, alsof ze het eruit wilde schudden. Misschien was ze ook wat duizelig. Ze at en dronk ook wat minder, alhoewel het nog best genoeg was. Erg ziek was ze dan ook niet, maar een paar dagen ging het gewoon wat minder. Snotneusje erbij. Maar nu gaat het weer. Ze slaapt weer lekker met 'tje tje' (konijntje?). Verder draait ze ook al goed rond op de grond. Zelfstandig zitten kan ze nog niet, maar met wat steun zit ze wel op je schoot. Ze zit dan ook graag bij je aan tafel, bijvoorbeeld om samen vla te eten. Haaaap...en open gaat die mond! Ook kan Sarah al goed b

Ja, als je ruim 7 maanden bent wil je alles pakken wat je ziet. Alles wat in handbereik komt, is voor jou. Je vergeet dan wat je al vast hebt. Als je even op schoot zit aan tafel, moeten bordjes, kopjes, bestek enzo even aan de kant. Want anders pak je het en gaat het richting mond of grond. Ook op de grond doet je radar het goed. Je draait, rolt van boven naar onder naar boven en strekt om je speelobject te grijpen. Alles is speelobject. Kleine dingen ook, maar die halen papa, mama of Noah snel weg. Je focus is goed. Sarah is ook zo slim om dingen op een kleedje of lakentje naar zich toe te trekken. Dan hoef je zelf niet te bewegen, maar beweegt het ding naar je toe. Natuurlijk moet alles wat je hebt in je mond. Dan weet je pas echt wat het ding is. Je laat nu ook sneller weten of het je zint of niet. Belemmerende handen van papa of mama duw je rustig weg. Ook maak je duidelijker afkeurend geluid of een schijnhuiltje om te laten weten wat je (niet) wilt. Dat helpt. Meestal.

Zou Sarah met oud en nieuw doorslapen? Haar broer deed dat als 0-jarige wel. Maar nee, Sarah werd toch wakker van het vuurwerk. Ze was wel wat beduusd van al die lichtjes en knallen. Toch was het gezellig om voor het eerst met zijn vieren oud en nieuw te vieren. De sterretjes van Noah in de achtertuin vond ze wel leuk. De volgende avonden had Sarah wel wat moeite met in slaap vallen. Ze was misschien nog wat bang voor die knallen. Verder heeft Sarah voor het eerst de krant gelezen. Interessant hoor. Vooral het gekraak van het papier. Ook de verschillende pagina's die je kunt omslaan. Het was grappig om te zien hoe geconcentreerd ze soms naar de foto's in de krant kon kijken. Tegenwoordig kan ze ook interessante geluidjes maken. Hoge verbaasde toontjes als 'oh?' of 'ah' bij het horen van een verrassende geluid, ' baba babap ' is misschien een goed bedoelde papa en 'gaga gaga' zou mama of Lady Gaga kunnen zijn. 'O-a' is waarschijnlijk Noah