Er was weer sneeuw gekomen! Een paar centimeter. Niet veel, maar dat maakt niet uit. Het was voor Sarah niet de eerste keer dat ze sneeuw zag, maar het was toch zeker een jaar geleden. En als je anderhalf jaar oud bent, is dat best lang. 'Sneeuw!' riep Sarah. 'Sneeuwpop!', die zou ze samen met Noah maken. In dikke jas, laarzen, muts en met sjaal naar buiten. Met mama, want papa was verkouden. Sarah wist niet precies wat ze met dat koude sneeuw moest doen, maar Noah kon wel wat ballen maken. Na een rondje buiten lopen wilde ze toch wel weer graag naar binnen. 'Thuis!' zegt ze dan. 'Aahh thuisss'. Lekker warm. Sarah kan ook lekker brabbelen tegenwoordig. Over 'spin', of 'papim' (spiderman), 'bodot', of ze herhaalt wat ze laatst gehoord heeft. Zoals 'morgen weer' (na wat lekkers), 'interessant' of soms al met een paar woorden achter elkaar. 'Sasah boekje lezen'. Het is een pienter meisje. Ook de kleuren leert