Toen oma jarig was, zijn we daar op visite geweest. Het was voor Sarah alweer een tijdje geleden dat we daar waren geweest. Ze kon met het uitzonderlijk mooie weer lekker buiten spelen. Met de dikkebillenkar bijvoorbeeld, die ooit nog van papa was geweest. Of met het krijt. De spinnetjes hebben altijd haar aandacht. Toen papa 's avonds piano ging spelen, vond Sarah dat ook heel interessant en mooi. Ze ging het zelf ook proberen. Ze probeert nu wel vaker dingen voor het eerst, zo nieuwsgierig als ze is. Met mama's schoentjes lopen bijvoorbeeld, op het krukje klimmen en staan, laatst per ongeluk helemaal de trap op (!). En ze heeft in het grote schetsboek voor het eerst getekend. Nou ja, gekrast. De konijntjes en poppetjes die wij tekenden, wilde ze ook graag overtekenen. Soms tekent ze per ongeluk ook wel eens op de lade of de tafel, maar dat poetst papa wel weer weg. Wat ook leuk is, is dat Sarah laatst ook met twee woordjes praatte. "Njenjen mis! Njenjen pak!", zei z