Sarah's belevenissen

Met drie kleine tandjes (nou ja, stompjes) in Sarahs mond, vonden we het tijd om te beginnen met poetsen. Je kunt er niet te vroeg genoeg mee beginnen. Eigenlijk vindt Sarah het wel leuk ook. Het baby-tandenborsteltje kriebelt in haar mond. Wat Sarah de afgelopen weken ook goed heeft geleerd, is om te zwaaien en een lieve handkus te geven voor het naar bed gaan. Zwaaien doet ze nog met een slap handje, maar de beweging is goed. Ze zwaaide ook voor het voorraam, kijkend naar de vliegende meeuwen, passerend vliegtuig en voorbij rijdende auto. Bij de handkus naar mama vergeet ze nog wel eens haar handje te kussen met de mond, maar beweegt ze haar knuistje vanaf haar neus weg. Het ziet er lief uit. Wat ons ook opvalt is dat Sarah al goed kan concentreren. Ze kan heel aandachtig en wetenschappelijk een interessant alledaags object bekijken, zoals een flesje water, propje aluminiumfolie, moestuinplantje voor het raam of loszittend stripje, plintje ofzo. Met haar kleine vingertjes probeert ze

Haar grote broer had een judotoernooi. Sarah was voor het eerst mee om hem aan te moedigen. Vond ze reuze interessant, met al die mensen die applaudiseren en die kinderen die elkaar op de mat gooien. Sarah had haar eigen judomat en stoeide daar met haar knuffelkonijn Njonjon Tjehtjeh op. Die had ze soms in de houdgreep. Af en toe wilde ze naar de judoka's kruipen, maar werd ze weer door papa of mama teruggetrokken. Ze moet eerst nog maar eens oefenen. De andere dag hadden we bezoek gehad van oud-bewoners van ons huis. Die hadden hier in de jaren '40 tot en met '60 gewoond als kinderen. Ze vonden het leuk om ons huis weer te zien. En Sarah vonden ze een lieve rustige baby. Sarah reageerde heel goed op al die vreemde mensen in ons huis en had er geen probleem mee. Qua kruipen gaat Sarah ook goed. Ze is deze week ook voor het eerst naar de gang gekropen. Dat is alweer een extra drempel over. Letterlijk en figuurlijk. Ze is natuurlijk heel nieuwsgierig en wil graag weten wat No

Naast het eerste tandje, komt er bij Sarah ook een tweede tandje onder door. En boven komt er vast ook een door. Je kunt deze nog niet heel goed zien, maar wel horen. Sarah is af en toe lekker aan het tandenknarsen. Krieeek-skwieek-skieek! Als een aantal nagels over het schoolbord. Ze zal het zelf vast heel interessant vinden, maar voor de toehoorders klinkt het wat vreemd. Verder is ze op de grond ook al aan een ontdekkingsreis begonnen. Ze tijgert zich op de grond overal naartoe. Nog niet heel snel, maar ze komt er wel. Alles op de grond wordt opgepakt, alles wat beweegt wordt achterna gezeten, alles wat spiegelt wordt bekeken. De glimmende vuilnisbak is heel interessant, maar daar wordt ze van weggetrokken. De rijstkoker is intrigerend. De bewegende deuren zijn ook leuk, al begrijpt ze nog niet helemaal dat je deur niet kunt dichtdoen als je er zelf voorligt. En als schuifdeuren dichtgaan omdat mama gaat koken, ligt ze er als een achtergelaten weeskindje tegenaan te kloppen. Kiekebo

Klik! Sarah's eerste tandje klikt tegen het lege appelstroopblikje. Ja, Sarah is nu ruim 9 maanden en haar eerste tandje onderaan komt door. Ze heeft hem nog niet echt nodig, want eten doet ze toch ook wel zonder tanden. Brood, fruit, wortel, stukjes kip, koekje, ze sabbelt eraan en slikt het zo door. Maar een mooie meid heeft natuurlijk ook mooie tanden nodig. Inmiddels tijgert Sarah op de vloer ook al goed. Ze trekt zichzelf naar voren en komt zo al tot halverwege de kamer. Door het actieve tijgeren is ze ook al twee keer uit papa en mama's bed gevallen. Meestal doet ze daar haar dutjes overdag. Met een kussen links en rechts moet dat veilig zijn. Niet meer dus. De eerste keer lag ze glimlachend op haar rug links van bed met een pakje paracetamol te rammelen, de tweede keer lag ze rechts van bed op de grond wat te pieperen. We leggen haar dus nu ook overdag in haar eigen ledikant. Papa heeft de bodem daarvan gelijk verlaagd, zodat ze niet per ongeluk zichzelf over het randje