Sarah's belevenissen

Noah heeft een weekje gelogeerd bij opa en oma, want het was vakantie. Sarah heeft haar grote broer vast ook wel gemist. Vrijdag zijn we hem weer gaan ophalen. Dat was voor Sarah ook bijzonder, ze was nog nooit met de auto zo ver geweest. En het was de eerste keer dat ze ook zelf uit logeren was naar opa en oma. Want we bleven een nachtje daar. Sarah heeft lekker geslapen in het oude ledikant, bij papa en mama op de kamer onder de schapendeken. De regenbuien op het dak deden haar niks, ze sliep lekker door. Ze was vast blij om haar grote broer weer te zien.

Sarah volgde je al goed. Of nu naar links of rechts ging, ze houdt je in de gaten. Zo hoort het ook. Steeds vaker reageert ze ook op wat je doet. Bij een glimlach, lacht ze terug. En als ze 's morgens opgehaald wordt uit bed omdat ze dorst heeft, zie je naast het enthousiast bewegen van haar armpjes ook een grote lach op haar toet. Lief hoor. Haar hoofdje houdt ze ook steeds beter in balans, als je haar rechtop houdt. Ze kijkt wat rond, met name naar de lichtjes en schaduwen op de muur, de bewegende mensen of bomen buiten. Natuurlijk houdt ze dat nog niet lang vol, want na een tijdje rechtop met haar hoofd, valt die weer om op je schouder. Het is best zwaar, zo'n hoofd. Je moet ook zoveel verwerken.

Dat is best handig, als papa of mama bezig is met koken en je kunt er gewoon bij zitten. Sarah vindt zichzelf af en toe zielig als ze even alleen in de box moet liggen en vraagt dan wat aandacht. Daarom hebben we dit weekend de wipstoel weer uit de doos naar beneden gehaald. Toen Noah baby was, vond hij de eerste keer in de wipstoel wel spannend. Hij keek toen angstig om zich heen. Maar Sarah niet hoor. Alsof ze het al gewend was. Het wipperdewippen bevalt haar goed.

De tijd gaat snel. 11 Juli mocht Sarah alweer voor de 2e keer naar het consultatiebureau. Noah was mee, want die had een vrije dag. En ook best handig, want dan kon hij Sarah troosten na de inenting. Sarah heeft de vaccinaties DKTP-Hib, Hepatitis B en Pneumokokken gehad. Oftewel in beide benen een dikke prik. Nu kunnen die benen wel wat hebben, maar zo'n prik is niet leuk. Het was dus goed dat Noah mee was om de dikke tranen weg te knuffelen. Ook was Sarah weer opgemeten. Ze was nu 5120 gram en 55,5 cm lang. Oftewel lengte gemiddeld, gewicht bovengemiddeld. Het vlekje op haar achterhoofd bleek toch geen aardbeienvlekje te zijn. Wat het wel is, wisten ze niet, maar het lijkt onschuldig. De twee dagen na de prik had Sarah lichte verhoging, maar geen noemenswaardig probleem.

Grote broer Noah was 30 juni jarig. Alweer 7 jaar is hij geworden. Dat leeftijdsverschil zal Sarah niet meer inhalen. Wat ze nog wel kan inhalen, is het in sneltempo flesdrinken. Ze kan in sneltreinvaart een flesje leegzuigen. Dat gebakje komt later wel. Verder is Sarah op 9 juli voor het eerst in de kinderwagen met papa naar buiten geweest. Noah heeft op het schoolplein gecrost met zijn nieuwe radiografisch bestuurbare auto, Sarah lag vanuit de kinderwagen (zie filmpje 1 , 2 ) te kijken naar de heen-en-weer waaiende bladeren in de hoge bomen. Best nieuw, zo'n windje en zonnestralen in je gezicht.